Gminna Biblioteka Publiczna w Koszarawie znalazła się na liście stu bibliotek, które otrzymały egzemplarz „Czarnej książki kolorów”, która jest miejscem spotkań między widzącymi i niewidzącymi. W książce tej Tomek przedstawia kolory, jak sobie je wyobraża. O czarnym kolorze mówi: „A królem kolorów jest czarny. Jest delikatny jak jedwab – tak jak wtedy, kiedy mama przytula Tomka i okrywa go swoimi długimi włosami”. Książka nie jest dla niewidomych - jest książką dla wszystkich, gdyż uczy współodczuwania i uwrażliwia na odmienność. W spotkaniu uczestniczyły przedszkolaki 5-latki i 6-latki oraz dzieci z pierwszej i drugiej klasy Szkoły Podstawowej.

W Gminnej Bibliotece Publicznej w Koszarawie  26 lutego dzieci spotkały się z osobami niewidomymi. Zaproszeni goście  przekazali  wiele informacji o używaniu alfabetu braila i jego zastosowaniu. Dzieci zobaczyły planszę z wzorem pisma dla niewidomych, tabliczki do pisania pismem braila. Ideą tabliczki jest złożenie matrycy z wklęsłymi sześciopunktami, papieru, na którym mamy zamiar pisać, oraz kartki będącej wskaźnikiem miejsca każdej pojedynczej litery. Dzieci mogły pisać na tabliczkach przy pomocy specjalnego dłutka – rysika. Przy pisaniu musiały zwrócić uwagę na to, że pisać należy od strony prawej do lewej, natomiast czytać należy od lewej do prawej. Uczestnicy mogli pooglądać linijkę szkolną brajlowską, zegarek brajlowski który ma otwierane okienko z szybką,  punktowe oznaczenie godzin pozwalające na dyskretne sprawdzenie dotykiem godziny w sytuacjach, kiedy należy zachować ciszę. Pani Małgosia pokazała  dzieciom książeczki brajlowskie do rodzinnego, integracyjnego czytania. Są to książki do wspólnego czytania przez dzieci widzące i niewidomych rodziców. Dziecko czyta tekst, a rodzic w tym samym czasie może kontrolować prawidłowość czytania przez dziecko, czytając tekst brajlowski wytłoczony na przeźroczystej folii umieszczonej między stronami. Przeczytała im wiersze „Stół” i „Gabryś” Juliana Tuwima. Dzieci zapoznały się z „Czarną książką kolorów”. Dla dzieci nowością była nazwa monitora brajlowskiego czyli popularnie nazwany linijką brajlowską. Urządzenie pozwala na wyświetlenia jednorazowo od 12 do 80 znaków w brajlu, które znajdują się na ekranie monitora standardowego, z jakiego korzysta widzący użytkownik komputera. Dzięki klawiszom nawigacyjnym osoba niewidoma sprawnie może poruszać się po tekście czy komunikatach.

Pan Tadeusz mówił o sporcie, pokazał dzieciom szachy, jak rozpoznaje się kolor i pola. Szachownica dla niewidomych  jest w postaci dwuwarstwowej, pola jasne są niżej niż czarne, a pionki i figury są zróżnicowane. Elementem dostosowania szachów do rozpoznawania dotykiem jest wywiercenie otworu w każdym polu oraz zaopatrzenie każdego pionka w kołek do wkładania w ten otwór, co zapobiega przypadkowemu wywróceniu pionków.  Dzieci wcieliły się w osoby niewidzące i próbowały z zawiązanymi oczami chodzić z laską, wyszukiwały w  kartonie przedmiotów i odgadywały co to jest,  rozpoznawały pionki w szachach. Każde dziecko otrzymało wydrukowany alfabet brajla i próbowało rysikiem wypisać na kartce swoje imię. Wypisane imiona umieściliśmy na ekranie wystawowym wraz z „Czarną książką kolorów” wraz z  innymi  książkami z tematyką niepełnosprawności.

Na koniec spotkania dzieci otrzymały wskazówki, jak zachować się czy pomóc osobie niewidomej. Dzieci ofiarowały gościom wykonane przez nich aniołki.